Το ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ της ΧΑΝΘ συνεχίζει και φέτος τις αγαπημένες παραστάσεις των παιδιών:καθημερινά πρωινά στο χώρο του σχολείου σας ή κάθε Τρίτη 10.00 για σχολεία στη Μικρή Αυλαία της ΧΑΝΘ και κάθε Κυριακή στις 12.00 για το κοινό Παρακάτω σας προτείνουμε κάποια έργα από το ρεπερτόριο μας και εσείς κρίνετε ποιο θα θέλατε να παρακολουθήσουν οι μαθητές σας.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6936 985 171, ΧΑΝΘ 2310 241007 (ΧΑΝΘ)
Παίζουν Λίτσα - Χριστίνα Μπήτιου
«Ο ΦΑΣΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ» Ο Φασουλής και ο Ρεβύθης, οι δύο παλιοί μας γνώριμοι από το προπολεμικό μας κουκλοθέατρο θα ταξιδέψουνε στη χώρα των τρομερών πειρατών. Η εξυπνάδα κόντρα με τη δύναμη και η καλοσύνη ενάντια στην απανθρωπιά μαζί με γέλιο πολύ γέλιο, θα σας κρατήσουν συντροφιά με μάχες, γκάφες και πολλές ανατροπές.
«O ΠΟΝΤΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΤΟΥ» Μια φορά ήταν ένας ποντικός ο Φανφάρας κι είχε μια θυγατέρα την Ποντικοπιπίτσα που ήταν πολύ όμορφη. Ήθελε να την παντρέψει αλλά δεν ήθελε να τη δώσει σε ποντικό…. Αλλά η ποντικοπιπίτσα αγαπούσε ένα φτωχό και ταπεινό ποντικάκο, τον Ποντικολιμούρη. Μάταια ο Φανφάρας έψαχνε για τον δυνατότερο στην πλάση, τον Ήλιο, ή το Σύννεφο, ή τον Αέρα ή τον Πύργο. Όμως κανείς από αυτούς, ούτε ο Ήλιος, ούτε το Σύννεφο, ούτε ο Αέρας, ούτε το Κάστρο ήθελε για γυναίκα του την Ποντικοπιπίτσα. Τελικά τι απέγινε? Τα κατάφεραν η Ποντικοπιπίτσα και ο Ποντικολιμούρης να πείσουν τον Φανφάρα ότι η αγάπη φωλιάζει στις καρδιές μας και όχι στα παλάτια?
«H ΑΛΕΠΟΥ, Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ» Το παραμυθόδραμα «η Αλεπού, ο Λύκος και ο Γάιδαρος» προέρχεται ως ιδέα από τον πακτωλό των λαϊκών μας αφηγημάτων. Η Αλεπού αδίστακτη και πονηρή, ο Λύκος λαίμαργος, μονοκόμματος και ασυγκράτητος και τέλος ο Γάιδαρος αθώος και ανυποψίαστος. Δυο σαρκοφάγα και ένα φυτοφάγο, με όλη τη σημασία της συμβολικής τους φύσης, μάχονται ποιος τέλος θα επικρατήσει. Η πραγματικότητα, που περισσότερο στηρίζεται στη δύναμη, δύσκολα αποφαίνεται σε τέτοιου είδους ερωτήματα. Όχι όμως και το παραμύθι. Εκεί ακόμα βασιλεύει η δικαιοσύνη.
«Ο ΦΑΣΟΥΛΗΣ ΚΑΙ Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΜΠΑΧΛΕΒΙΤΣΑ» Στο έργο αυτό υπάρχει η σύγκρουση ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Στα δίχτια της μάγισσας, η οποία χαίρεται να βασανίζει κάθε αθώα ύπαρξη αντιτίθενται ο Φασουλής και ο Ρεβίθης. Οι δύο μικροί μας ήρωες με θάρρος και έξυπνες επινοήσεις κατορθώνουν να αντισταθούν στην κακιά μάγισσα και τελικά να θριαμβεύσουν σώζοντας την Ελενίτσα. Η πλοκή, η ένταση και προπαντός το γέλιο που αβίαστα πλημμυρίζει την παράσταση, εντάσσουν τη “μάγισσα Μπαχλεβίτσα” στα κλασσικά έργα της νεοελληνικής γραμματείας.
<<Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ>> Η «Κοκκινοσκουφίτσα» είτε από τη συλλογή του Περώ είτε από τη συλλογή των Αδελφών Γκριμ, έχει μια κοινή κατάληξη: την αυστηρή τιμωρία του κακού Λύκου. Στη δική μας θεατρική διασκευή η τιμωρία αντικαθίσταται από το έλεος. Το έλεος προϋποθέτει την αγάπη και η αγάπη τη μεταμόρφωση του καθ΄έξη φονιά. Η Κοκκινοσκουφίτσα δεν ζητάει την καταδίκη του κακού Λύκου. Τον απαλλάσσει από τα ανομήματά του. Του χαρίζει, θα λέγαμε τα ασημένια κηροπήγια και «εξαγοράζει» σαν ένας άλλος Μυριήλ την καρδιά του απροσάρμοστου φονιά.
<<O TZITZIKAΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ» έτσι όπως το παρουσιάζουμε προβάλλει τη θεατρική σύγκρουση ανάμεσα στην μωρία και τη σύνεση, την ευδαιμονία και το λιτό τρόπο ζωής με χαρακτήρες κλασσικούς και αναλλοίωτους. Ανάμεσα τους δευτερεύουσες παρουσίες όπως η ακρίδα, η βασίλισσα των μερμηγκιών, η κουκουβάγια, προσδίδουνε στο δράμα χροιά και σκηνική ισορροπία. Το τέλος του έργου, διαφοροποιημένο κάπως από τον αρχικό μύθο, βρίσκεται πολύ πιο κοντά στα παραμύθια παρά στη σκληρότητα της πραγματικότητας. Λ.Μπήτιου/Κουκλοπαίκτρια.